ما همیشه می‌توانیم با فکر کردن به جهان و هرآنچه خداوند خلق کرده است ایمانمان را قوی‌تر کنیم. «طیبه ثابت» شعری درباره فکر کردن سروده است که در ادامه می‌خوانیم.
من همیشه راه می‌روم مسیر‌های روز را
راه فکر می‌دهد به من
فکر‌های تازه و قشنگ
حرف می‌زند تمام چیزهای راه
لب به راز باز می‌کند پل و درخت و سنگ
من همیشه فکر می‌کنم به پل
که دست باز یک فرشته است
او مرا همیشه حفظ می‌کند
از تمام لحظه‌های سخت و تلخ و بد
از شلوغی و وقت هی تلف شدن
در نگاه من درخت‌های کوچک و بزرگ
یک علامت سؤال گنگ نیستند
روی خط سوزنی برگ‌های سرو
روی هر درخت
با همین دو چشم بار‌ها خوانده‌ام
خود خدا نوشته است: زندگی، زندگی، نفس!
طیبه ثابت